Αν και το καλλιεργούμενο τσάι υπάρχει εδώ και χιλιάδες χρόνια, το φακελάκι τσαγιού είναι μια σχετικά πρόσφατη εφεύρεση. Η τσαγιέρα, μαζί με άλλα αντίστοιχα σκεύη τσαγιού, ήταν ο μόνος τρόπος παρασκευής τσαγιού για αιώνες.
Μόλις το 1903 κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας η έννοια “φακελάκι τσαγιού”. Η Roberta C. Lawson και η Mary Molaren από το Milwaukee, σκέφτηκαν την ιδέα μιας «θήκης για φύλλα τσαγιού», με σκοπό την παρασκευή μιας μόνο μερίδας τσαγιού, αντί να παρασκευάζεται κάθε φορά μια μεγάλη ποσότητα τσαγιού σε ένα δοχείο τσαγιού.
Όμως, η πατέντα αυτή δεν έγινε άμεσα διάσημη. Τα φακελάκια τσαγιού έγιναν δημοφιλή το 1908, μέσω μιας παρεξήγησης! Ο Thomas Sullivan, ένας έμπορος τσαγιού από τη Νέα Υόρκη, έστελνε δείγματα τσαγιού στους πελάτες του σε μικρά μεταξωτά σακουλάκια, καθώς ήθελε να αποφύγει τα κουτιά που χρησιμοποιούσαν οι περισσότεροι συνάδελφοί του. Μερικοί παραλήπτες δεν κατάλαβαν πως πρόθεση του αποστολέα ήταν να αδειάσουν το περιεχόμενο του φακέλου και να φτιάξουν έτσι το τσάι τους, αλλά τοποθέτησαν τις μεταξωτές σακούλες απευθείας μέσα σε ζεστό νερό.
Ο Σάλιβαν κατάλαβε τι συνέβαινε μόλις άρχισε να λαμβάνει σχόλια από πελάτες που παραπονιούνταν γιατί οι παραγγελίες τους δεν έφταναν μέσα σε σακουλάκια, όπως τα αρχικά δείγματα που είχαν λάβει! Έτσι άρχισε να φτιάχνει και να διανείμει φακελάκια τσαγιού από γάζα, με πιο πορώδη ύφανση από το μετάξι, με σκοπό την καλύτερη έγχυση των αρωμάτων από τα σακουλάκια στο νερό.
Λόγω της ευκολίας χρήσης τους, τα φακελάκια τσαγιού έγιναν δημοφιλή στις ΗΠΑ, με την εμπορική παραγωγή να ξεκινά τη δεκαετία του 1920. Το 1930, κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το σακουλάκι τσαγιού από χάρτινες ίνες που σφραγίζονται με θερμότητα, που μοιάζει με το φακελάκι τσαγιού που γνωρίζουμε σήμερα. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η παραγωγή σε φακελάκια τσαγιού αυξήθηκε παγκοσμίως, και πλέον είναι διάσημα σε όλο τον κόσμο!
Πηγή: https://www.divinitea.com/tea-bags-were-invented-on-accident/